Alchemy Gothic


CA$H (2010) : Για Τα Λεφτά Τα Κάνεις ΌΛΑ!

| Ετικέτες , , , , | Posted On Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012 at 2:12 μ.μ.


Εσύ τι θα έκανες εάν σου χαμογελούσε η τύχη και έπεφτε μία βαλίτσα γεμάτη χρήματα πάνω στο αυτοκίνητό σου; Άλλοι θα την κρατούσαν, άλλοι θα την παρέδιδαν στην αστυνομία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το νεαρό ζευγάρι από το Σικάγο (Σαμ και Λέσλι) αποφάσισε να την κρατήσει. Όμως τα λεφτά που είχε μέσα δεν ανήκαν σε κάποιον έντιμο, νομοταγή πολίτη. Αλλά σε έναν εγκληματία με το όνομα Pyke Kubic και στον δίδυμο αδερφό του. 

Ο αδερφός του Pyke είχε κλέψει αυτά τα χρήματα και στην προσπάθειά του να σωθεί από τους αστυνομικούς που τον κυνηγούσαν αποφάσισε να πετάξει την βαλίτσα στο δρόμο με αποτέλεσμα ο Σαμ να την βρεί. Δυστυχώς ο κλέφτης πιάστηκε και οδηγήθηκε στην φυλακή. Ο Pyke όμως δεν το έβαλε κάτω. Ταξίδεψε μέχρι το Σικάγο για να τον βοηθήσει να πάρει πίσω ό,τι ήταν δικό τους. Και θα το έκανε με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο.


Άρχισε λοιπόν τις έρευνες κάνοντας βόλτες γύρω από τα σπίτια εκείνων που είχαν αποκτήσει πρόσφατα ακριβά αυτοκίνητα, πληρώνοντας τα με μετρητά. Μετά από λίγες αποτυχημένες προσπάθειες και μην έχοντας καταφέρει να βρει τους πραγματικούς παραλήπτες της βαλίτσας, κατέληξε στο σπίτι της Λέσλι και του Σαμ. Από εκεί και πέρα η ζωή του ζευγαριού αλλάζει πλήρως. Ο Pyke δεν έχει καμία πρόθεση να τους αφήσει ήσυχους μέχρι να πάρει πίσω τα χρωστούμενα.

Ένα έργο που δεν μπορείς να το πεις Thriller, ούτε Κοινωνικό Δράμα, ούτε κωμωδία. Είναι μία σύνθεση όλων αυτών μαζί. O Pyke είναι ένας πολύ έξυπνος χαρακτήρας με αρκετή υπομονή επίσης. Και αυτό το στοιχείο φέρνει στο φως πολλά κωμικοτραγικά γεγονότα. Ο Σαμ, η Λέσλι και ο Pyke έχουν όλοι τους διαπράξει ένα έγκλημα. Έχουν κλέψει πολλά λεφτά. Η ειρωνεία όμως είναι ότι ο ίδιος ο κλέφτης μπαίνει στο σπίτι τους, τους απαγάγει -κατά κάποιον τρόπο- απαιτώντας να του επιστραφεί κάτι που ουσιαστικά και δια νόμου δεν είναι δικαιωματικά δικό του. 

Σε κανέναν δεν ανήκουν τα χρήματα οπότε το νεαρό ζευγάρι δεν έχει το θάρρος να καλέσει την αστυνομία για να σωθεί. Σε αυτό στηρίζεται και ο Pyke. Και έτσι αρχίζει να τους κάνει ό,τι θέλει. 

Καμιά φορά λέμε ότι με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Αυτή η φράση ταιριάζει απόλυτα εδώ. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Λέσλι που με τον καιρό ερωτεύεται τον Pyke και αρχίζει να της αρέσει ο παράνομος κόσμος του. 


Ο μόνος που χαλάει την ωραία ατμόσφαιρα είναι ο Σαμ. Δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί να κάνει όλα όσα του λέει αυτός ο περίεργος τύπος. Από την μία θέλει με κάθε τρόπο να δώσει πίσω τα λεφτά. Από την άλλη όμως, πώς θα επέστρεφε αυτά που ήδη είχε ξοδέψει αγοράζοντας έπιπλα και ένα νέο πανάκριβο αυτοκίνητο; Η είσοδος στην παρανομία ήταν αναπόφευκτη και για τους δύο. Ο Pyke τους αναγκάζει να κάνουν πράγματα που ποτέ τους δεν είχαν φανταστεί. 

Πρόκειται για μία πολύ καλή ταινία. Το σενάριο ευρηματικό και καλογραμμένο. Οι χαρακτήρες αμφιταλαντεύονται μεταξύ του καλού και του κακού. Κάποιοι υποκύπτουν στον πειρασμό άλλοι όμως όχι. 

Ο Pyke είναι ένας ξεχωριστός εγκληματίας. Δρα με ηρεμία και υπομονή χωρίς να αγχώνεται ή να φοβάται. Έχει στυλ. Ο Σαμ και η Λέσλι αντίθετα είναι δύο χαρακτήρες που με τις αντιδράσεις τους φέρνουν το κωμικό στοιχείο στο προσκήνιο. 

Από την στιγμή που θα αποφασίσετε να την δείτε να είστε σίγουροι ότι δεν θα σας κουράσει καθόλου. 


Όλοι οι άνθρωποι ανέκαθεν έχουν μέσα τους την επιθυμία να πλουτίσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο Σαμ και η Λέσλι ήταν δύο άτομα που είχαν οικονομικά προβλήματα, δεν έβρισκαν δουλειά και χρωστούσαν παντού. Η βαλίτσα με τα μετρητά ήταν γι' αυτούς κάτι σαν μάννα εξ ουρανού. Η λάθος όμως απόφασή τους να την κρατήσουν τους οδήγησε σε μεγάλους μπελάδες. 

Πρώτον γιατί το ποσό ήταν υπερβολικά μεγάλο και δεύτερον γιατί προερχόταν από μία ήδη παράνομη ενέργεια κάποιων αδίστακτων ληστών. Η αστυνομία έχει τον τελευταίο λόγο εδώ. Η δικαιοσύνη απονέμεται με άλλους τρόπους. Ο ίδιος ο εγκληματίας απευθύνεται σε δύο όμοιούς του. Αυτό είναι ένα καινοτόμο σημείο που κάνει την προβολή της ταινίας ακόμα πιο ευχάριστη. 


Το ουσιαστικότερο και βαθύτερο νόημα της είναι η εξάλειψη των μη θεμιτών πράξεων. Κρατώντας κάτι που δεν σου ανήκει σίγουρα μπορεί να σε οδηγήσει να κάνεις πράγματα που ούτε και εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να φανταστείς. Χωρίς αμφιβολία, θα σου αλλάξει την ζωή, αλλά δεν θα στην κάνει ευκολότερη. Θα πληρώσεις το τίμημα έτσι κι αλλιώς. 

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βρείτε χρήματα στο δρόμο, κάντε μία μικρή αναδρομή σε αυτή την ιστορία και πράξτε όπως εσείς θεωρείτε καλύτερα, ακολουθώντας πάντα τους κανόνες που ορίζει ο νόμος. Γιατί .. ποτέ δεν ξέρεις.. Μπορεί καμιά ωραία και ηλιόλουστη μέρα, κάποιος σαν τον Pyke, να έρθει να σας χτυπήσει την πόρτα και τότε ...απλώς... την έχετε βάψει! 


Καλύτερη Σκηνή: 


  • Εντύπωση έκανε ο διπλός ρόλος του Sean Bean. Είναι κάτι διαφορετικό από ό,τι τον είχαμε συνηθίσει. 
  • Το ύφος του Σαμ και της Λέσλι είναι όλα τα λεφτά. 
  • Ξεχωρίζει η ερωτική σκηνή μεταξύ της Λέσλι και του Pyke. 
  • Επίσης μετά το τέλος της ταινίας θα θέλετε σίγουρα να ανάψετε κι εσείς ένα τσιγάρο .. για τον Pyke ρε γαμώτο..!!! 
Δείτε το trailer Εδώ

Καλή Προβολή! 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τα Thrillers Που Πρέπει Να Δείτε!

| Ετικέτες , , , | Posted On Τρίτη 7 Αυγούστου 2012 at 2:29 μ.μ.


Ακολουθεί μία λίστα με τα καλύτερα θρίλερ που πρέπει να δείτε: 
(Θα ενημερώνεται τακτικά)
  1. The Silence Of The Lambs
  2. Hannibal
  3. The Exorcist
  4. The Rite
  5. The Shelter
  6. Buried
  7. Texas Chainsaw Massacre
  8. Halloween Series
  9. After Life
  10. Insidious
  11. Hunting In Connecticut
  12. Don't Be Afraid Of The Dark
  13. Saw
  14. Seven Below
  15. The Others
  16. The Sixth Sense
  17. 30 Days Of Night 1
  18. Interview With The Vampire
  19. The Hitcher
  20. Final Destination
  21. Scream
  22. The Raven
  23. The Crow
  24. Cleanskin
  25. Ghost Rider
  26. The Ninth Gate
  27. Nightmare On Elm Street
  28. Fright Night
  29. I Spit On Your Grave
  30. Mirrors
  31. Devil's Advocate
  32. Black Death
  33. Case 39
  34. The Ward
  35. The Ring
  36. Stigmata
  37. Seven
  38. Drag Me To Hell
  39. Intruders
  40. Boogeyman 
  41. Silent Hill
  42. The Orphanage
  43. The Queen Of The Damed
  44. From Hell
  45. Secret Window
  46. Ghost Ship
  47. Friday The 13th
  48. House Of Wax
  49. The Orphan
  50. The Uninvited 
  51. Taking Lifes
  52. Gia
  53. Poltergeist 
  54. Sleepy Hollow
  55. Dracula
  56. Asylum
  57. Babysitter Wanted
  58. 1408
  59. The Strangers
  60. Rec
  61. The Thing
  62. Hostel 
  63. Gone
  64. The Amityville Horror: A True Story
  65. Don't Say A Word
  66. Patriot Games
  67. The Hitcher
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Game Of Thrones: Ο Χειμώνας Έρχεται Και Φέρνει Αριστουργήματα!

| Ετικέτες , , , | Posted On Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012 at 7:51 μ.μ.


Το Game Of Thrones είναι αναμφισβήτητα μία από τις καλύτερες σειρές που προβάλλονται αυτή την στιγμή στο εξωτερικό. Καλογυρισμένη, με απίστευτα σκηνικά και τοπία που σε πάνε κατευθείαν σε μιαν άλλη εποχή. Τότε που μεσουρανούσαν οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες μέσα στα γραφικά κάστρα τους και στα πλουσιοπάροχα παλάτια τους. Ένα παραμύθι βασισμένο στην πολυβραβευμένη σειρά μυθιστορημάτων του George R. R. Martin . 

Το παιχνίδι του στέμματος ανέκαθεν δεν ήταν εύκολη υπόθεση για εκείνον που είχε την εξουσία αλλά και για όσους βρίσκονταν γύρω από αυτόν. Ένας βασιλιάς όσο καλός κι αν είναι, πρέπει να έχει πάντα τα μάτια του ανοιχτά. Γιατί δεν γεννήθηκαν όλοι οι άνθρωποι με ευγενικά αισθήματα. Ακόμα και οι πιο καλοί του φίλοι είναι ικανοί ανά πάσα στιγμή να τον προδώσουν για να ικανοποιήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες. Αυτό είναι ένα από τα βασικότερα νοήματα της σειράς. Η ίντριγκα, ο πόλεμος, η απληστία της ανθρώπινης φύσης, η ανάγκη του καθενός να νιώσει ότι έχει την απόλυτη δύναμη και μπορεί να κάνει τα πάντα όπως και όταν το θελήσει. Προφανώς ο Μάρτιν μελέτησε πολλά ιστορικά γεγονότα πριν γράψει αυτό το αριστούργημα. 

Οι χαρακτήρες του δεν είναι απλοί. Είναι πολυσύνθετοι και η ιστορία τους ξετυλίγεται μέσα από το φάσμα της φαντασίας με τρόπο δημιουργικό και προσεκτικό. Ο κάθε ήρωας μοιάζει σαν ένα παλιό βιβλίο. Όποια σελίδα του και αν διαβάσεις θα δεις ότι εμπεριέχει όλο και κάτι νέο που συνήθως έχει να κάνει με το μακρινό παρελθόν του. Ένα μυστικό, ένα λάθος, μια ανάμνηση που δεν θα ήθελε να μοιραστεί με κανένα. Υπάρχουν όμως κι εκείνες οι στιγμές που αξίζει να αποτυπωθούν για να μείνουν ζωντανές στην μνήμη του -και γράφονται- με χρυσά έντονα γράμματα εξυψώνοντάς τον.  

Μία από τις πιο σημαντικές φιγούρες είναι εκείνη του Eddard Stark και της οικογένειάς του. Αρχικά η παρουσία του μας δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα με τον καιρό όμως η γνώμη μας αλλάζει. Μπορεί να βρίσκεται δίπλα στον βασιλιά, να είναι φίλος του και πολλές φορές να τον βοηθά να διευθετήσει διάφορα θέματα του βασιλείου, αυτό όμως δεν αλλοιώνει καθόλου τον καλό του χαρακτήρα ούτε τον αποξενώνει από την οικογένειά του και τα αγαπημένα του παιδιά. Ένα από αυτά είναι η Άρια, που δεν το βάζει κάτω ποτέ. Αν και κορίτσι είναι ικανή να μπει στην μάχη και να παλέψει με οποιονδήποτε εχθρό χωρίς να φοβηθεί. Χαρακτηριστική και αξέχαστη σκηνή η στιγμή που μαθαίνει να χρησιμοποιεί το ξίφος και ο δάσκαλός της ο Σύριο της λέει αυτή την απίστευτη φράση: ''Υπάρχει μόνο ένας θεός και αυτός είναι ο θάνατος. Και τι λέμε στον θεό του θανάτου; Όχι σήμερα.''.

Τα παιδιά του παλατιού σκληραγωγούνται έχοντας πάντα μέσα τους το φόβο ενός επικείμενου πολέμου ή μιας απόπειρας εκθρονισμού του βασιλιά. Εκείνα που γεννιούνται εκτός βασιλείου από άλλες μητέρες ταπεινής καταγωγής χαρακτηρίζονται ως μπάσταρδα και δεν απολαμβάνουν τις ανέσεις του βασιλείου. Πολλές φορές στερούνται ακόμα και την αγάπη του πραγματικού του πατέρα , συνεχίζουν όμως να τον σέβονται και να είναι έτοιμα να πολεμήσουν για αυτόν όταν χρειαστεί.

Ο ρόλος της βασίλισσας ανήκει δικαιωματικά στην Lena Headey που ως Cersei Lannister αφήνει την δική της μοναδική σφραγίδα στην σειρά. Η Λένα είναι μία από τις πιο χαρισματικές ηθοποιούς. Η Σέρσει από την άλλη είναι μία βασίλισσα που θα έκανε τα πάντα για να κρατήσει την εξουσία. Ενώ αρχικά φαίνεται να έχει αισθήματα και να λειτουργεί με την λογική, καθώς προχωράει η πλοκή τα πράγματα αντιστρέφονται. Ένας πόλεμος εξάλλου είναι ικανός να αλλάξει ακόμα και τους καλύτερους ανθρώπους και να τους κάνει να δράσουν αντίθετα των πεποιθήσεών τους, μόνο και μόνο για να επιβιώσουν. Πόσα τέτοια ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν που μας το αποδεικνύουν αυτό περίτρανα; Πάρα πολλά. Η βασίλισσα είναι υποχρεωμένη ακόμα και αν η χώρα της κατακτηθεί να μην παραδοθεί στον εχθρό όπως επίσης να μην επιτρέψει ούτε στα παιδιά της να υποταχθούν σε αυτόν.

Η Κάτελιν από την άλλη, είναι πιο συγκαταβατική. Αγαπάει τα παιδιά της αλλά και αυτή, για χάρη της χώρας της, θα μπορούσε να τους αλλάξει την ζωή παρά την θέλησή τους π.χ. να παντρέψει τους γιους της με κάποια που ποτέ δεν είχαν γνωρίσει για να σώσει το βασίλειο.

Αίσθηση προκαλεί η παρουσία του νάνου με το όνομα Τύριον που είναι ο αδερφός της Σέρσει. Αν και στην αρχή περνάει απαρατήρητος λόγω των πολλών ερωτικών του περιπετειών με τις πόρνες του παλατιού, τελικά αποδεικνύεται ο σημαντικότερος και πιο δυναμικός χαρακτήρας στην σειρά. Δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι ψηλός ή κοντός. Αν η σωματική του δύναμη είναι αρκετή για να αποκρούσει μία εχθρική επιδρομή. Σημασία έχει το μυαλό, το ψυχικό σθένος και ο τρόπος που επιλύεις τις καταστάσεις όταν αυτές βρεθούν μπροστά σου. Και πιστέψτε με, αυτός ο μικρούλης έχει πολλά να αντιμετωπίσει κατά την παραμονή του στο παλάτι. 

Το φανταστικό στοιχείο συνεχίζει να επικρατεί. Μέσα από την μυθοπλασία δημιουργείται ένα παραμύθι ιστορικών προδιαγραφών περιστοιχισμένο από διάφορα πλάσματα, δημιουργήματα του ανθρώπινου μυαλού. Κάπως έτσι ξεκινάει και η ιστορία της Καλίσι, της μητέρας των δράκων η οποία υποστηρίζει ότι της ανήκει δικαιωματικά ο Θρόνος και κάποια στιγμή θα καταφέρει να διώξει τους Λάννιστερ με όποιον τρόπο θεωρεί εκείνη πιο αποτελεσματικό.

Το Game Of Thrones έχει καλογραμμένο σενάριο και παραπέμπει στις παλιές ταινίες εποχής. Κάποιες φορές δεν μπορείς να καταλάβεις εάν βλέπεις ένα φίλμ ή μία σειρά. Μόνο όταν τελειώσει το επεισόδιο επανέρχεσαι στην πραγματικότητα. Είναι ένα ταξίδι στα παιδικά μας όνειρα. Όταν η γιαγιά ή ο παππούς καθισμένοι δίπλα στην φωτιά που σιγόκαιγε μας διάβαζε παραμύθια για βασιλιάδες και ιππότες. Με την μόνη διαφορά ότι αυτά είχαν καλό τέλος. Στο Game Of Thrones κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το φινάλε γιατί ο κάθε ήρωας έχει πολλές διαφορετικές πτυχές. 


Είναι ένα παιχνίδι βασισμένο στην ματαιοδοξία του ανθρώπου, στην ψυχρότητα της ψυχής του, στις βιαιότητες που είναι ικανός να κάνει με σκοπό την δική του ανέλιξη στο θρόνο. Είναι ένα παιχνίδι που εξυψώνει την οικογενειακή αγάπη, που λειτουργεί όπως ακριβώς και η ζωή: αναπάντεχα. Κάποιες φορές σοκάρει, άλλες φορές συγκινεί ποτέ όμως δεν σου αποσπάει την προσοχή. Σε κάνει να ανυπομονείς να δεις την συνέχεια, ταξιδεύοντας μέσα στον τόσο ειρωνικά και όμορφα πλασμένο κόσμο του Winterfell. 

Αξίζει να το δείτε. Είμαι σίγουρη ότι μετά από αυτό, ο κάθε χειμώνας που θα έρθει δεν θα είναι ποτέ ίδιος για εσάς. Και στο μυαλό σας θα βρίσκεται συνέχεια αυτή η επική φράση : Winter Is Coming. Μία πρόταση που αρχικά θα σας φανεί τόσο απλή με τον καιρό όμως θα καταλάβετε το μεγάλο και ουσιαστικότερο νόημα της…

Εβίτα Δερμιτζάκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

The Hitcher (2007): Ένα Ταξίδι Χωρίς Επιστροφή

| Ετικέτες , , , , | Posted On at 4:16 μ.μ.


Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα ταξίδι στα πιο σκοτεινά σημεία του μυαλού. Εκεί που η λογική σταματάει και αρχίζει ο παραλογισμός. Ο John Ryder ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς serial killers κατέχει και δικαιωματικά την θέση του πιο περίεργου δολοφόνου στην κινηματογραφική ιστορία.

Η ταινία με ευρυματικό τρόπο ξεδιπλώνει την πολύπλοκη προσωπικότητα του. Πρόκειται για ένα άτομο που δεν έχει ηθικούς φραγμούς και λειτουργεί εκμεταλλευόμενος την καλοσύνη των θυμάτων του. Παραμονεύει στην άκρη του δρόμου περίμενοντας υπομονετικά κάποιο αυτοκίνητο να σταματήσει. Από εκεί πέρα το παιχνίδι της ζωής και του θανάτου ξεκινάει και είναι πλέον θέμα τύχης να ξεφύγεις. Τραγικά πρόσωπα της ιστορίας ένα νεαρό ζευγάρι που αποφάσισε να τον πάρει μαζί του. Όχι επειδή το ήθελε αλλά επειδή αναγκάστηκε. Εξάλλου ο φόβος του να μεταφέρεις έναν άγνωστο πάντα υπάρχει. Δυστυχώς για αυτούς είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. 

Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του μία σκοτεινή πλευρά και ο Τζον Ράιντερ το γνωρίζει καλά αυτό. Δεν είναι διατεθειμένος να σταματήσει σε τίποτα μέχρι να πάρει αυτό που θέλει. Είναι δύσκολο να ψυχολογήσεις έναν ψυχοπαθή δολοφόνο ακόμα κι αν καταλάβεις από που προέρχονται τα κίνητρά του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω πως ένιωσε ερωτική έλξη για την Γκρέις και σκέφτηκε πως θα ήταν ωραίο να την δει να υποφέρει. Γιατί η δική του ευτυχία βασιζόταν αποκλειστικά στην δυστυχία των άλλων. Έψαχνε συμπορευτή για να μοιραστεί τον δικό του παράλογο κόσμο και ταυτόχρονα κάποιον που στο τέλος θα είχε την δύναμη να τον σταματήσει. Ένα μοτίβο που το βλέπουμε συχνά στα θρίλερ. 

Τις πιο πολλές φορές αυτός που σκοτώνει έχει επίγνωση του λάθους του. Αυτό όμως δεν είναι ο βασικότερος παράγοντας που θα τον αποτρέψει να μην το ξανακάνει. Θα συνεχίσει το βίαιο έργο του μέχρι να βρεί τον δάσκαλό του. Η ταινία δεν πήρε τόσο καλές κριτικές, κατά την γνώμη μου όμως πρόκειται για ένα αριστούργημα. Η υπόθεση ξεκινάει με το ζευγάρι να μεταφέρει τον δολοφόνο με το αυτοκίνητό τους. Ο Τζίμ αρχικά μοιάζει να τον εμπιστεύεται και να τον συμπαθεί. Η συζήτησή τους όμως μαζί του σύντομα θα τους αλλάξει γνώμη. Χαρακτηριστική φράση από την ταινία: 

-Γιατί φοράς βέρα; 
-Γιατί αυτό κάνει τους περισσότερους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είμαι ένας άνθρωπος που θα μπορούσαν να εμπιστευτούν.
-Είσαι;
-Όχι.
Τότε έρχονται τα πάνω κάτω. Ο Τζόν πιάνει την κοπέλα και απειλεί τον Τζιμ ότι εαν δεν συνεχίσει να οδηγεί, θα την σκοτώσει.
-Θέλω μόνο να πεις τρεις λέξεις: Θέλω να πεθάνω.

Απίστευτη σκηνή γεμάτη ένταση και αγωνία. Εδώ βλέπουμε άλλο ένα βασικό χαρακτηριστικό των κατα συρροή δολοφόνων. Το παιχνίδι με τα θύματά τους και ο ψυχολογικός πόλεμος. Όταν επιτέλους καταφέρνουν να σωθούν από αυτόν , άλλη μία οικογένεια βρίσκει τραγικό θάνατο μαζί με τα παιδιά της. Το ερώτημα όμως παραμένει. Πως ο Τζον Ράιντερ γνωρίζει την κάθε κίνηση του ζευγαριού και για ποιο λόγο θέλησε να τους καταστρέψει την ζωη;

Έχουμε δει άπειρες φορές εγκληματίες να παρακολουθούν τα θύματά τους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να δράσουν. Επίσης καθώς παραμόνευε στην λεωφόρο δεν ήταν απαραίτητα σίγουρος πως όποιο αυτοκίνητο περνούσε θα τον έπαιρνε μαζί του. Ο Τζίμ και η Γκρείς όμως σταμάτησαν προκλητικά μπροστά του και έφυγαν σαν τρελοί όταν τον είδαν να πλησιάζει. Ήταν ένα κίνητρο γι' αυτόν να τους πιάσει και να εκδικηθεί για την κακή τους συμπεριφορά. Ενά τελευταίο μπορεί να ήταν η έλξη που ένιωσε για την Γκρέις. Ένας άνθρωπος που ζει μέσα στην ανασφάλεια και την δυστυχία δεν είναι δυνατόν να έχει την αντοχή να βλέπει ευτυχισμένα ζευγάρια δίπλα του ούτε οικογένειες χαρούμενες και δεμένες. 

Κάθε σκηνή έχει το δικό της νόημα, από την στιγμή που τους πρωτοσυναντάει μέχρι την στιγμή που η Γκρέις βρίσκεται μαζί του μέσα στο φορτηγό και τον παρακαλεί να σταματήσει. Μία από τις επικότερες στιγμές που έχω δει. Ο Sean Bean έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και παρουσίασε ρεαλιστικότατα την απόλυτη παραφροσύνη αυτού του χαρακτήρα. 

-Δεν μπορώ... Δεν μπορώ. Είπε στην Γκρέις καθώς ετοιμαζόταν να σκοτώσει τον φίλο της. Της έδωσε όμως την ευκαιρία να διαλλέξει να τον σκοτώσει για να σώσει το αγόρι της ή να μην κάνει τίποτα και η ελπίδα να χαθεί μια για πάντα. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο δολοφόνος αναζητούσε συμπορευτή, ήθελε να δημιουργήσει κάποιον άλλον σαν αυτόν, να του μεταφέρει τα άρρωστα συναισθήματα του και να του δείξει ότι η ζωή είναι μόνο μία λεπτή γραμμή και μπορεί να κοπεί ανα πάσα στιγμή. Μία λάθος απόφαση είναι αρκετή για να οδηγήσει στον θάνατο. 

Ο Τζόν Ράιντερ θυμίζει κατά πολύ τον δολοφόνο του Texas Chainsaw Massacre και είναι απόλυτα λογικό διότι ο σκηνοθέτης είναι ο ίδιος. Στο Texas εμφανίζονται τα πάντα με τον ίδιο αποκρουστικό τρόπο. Ο δολοφόνος έχει μία δυσκολία στην ομιλία που μας παραπέμπει στο ότι δεν είναι καλά ψυχικά πάνω από όλα και αυτό φαίνεται πολύ πριν αρχίσει να κατακρεουργεί τα θύματά του. 

Η Sophia Bush μας χάρισε μία εξίσου τέλεια ερμηνεία. Ο ρόλος της περνάει μέσα από διάφορες διακυμάνσεις. Του κοριτσιού που το μόνο που θέλει από την ζωή της είναι να βρίσκεται με τον άνθρωπο που αγαπάει. Το ένστικτό της όμως πάντα της λέει πως δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανένα πόσο μάλλον τους τύπους που παραμονεύουν στα σκοτεινά σημεία του δρόμου. Πίστευε πως θα έκανε τα πάντα για την αγάπη, τα έκανε όμως τελικά; Ξεκίνησε έχοντας μία αθώα καρδιά και κατέληξε να κρατάει ένα φονικό όπλο στα χέρια της με τόση σιγουριά λες και ήταν κάτι απόλυτα φυσιολογικό.

Είναι πράγματι τραγικό να ψάχνεις απεγνωσμένα το δίκιο σου ή την σωτηρία σου και κανείς να μην μπορεί να σε καταλάβει. Κανείς να μην μπορεί να σε προστατεύσει. Ο Τζόν Ραίντερ μπορεί να ήταν ένας ψυχοπαθείς δολοφόνος όμως είχε και τα τρωτά του σημεία. Είχε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να αναγνωρίζει τις πράξεις του χωρίς όμως να είναι αρκετά δυνατός να ελέγξει τον εαυτό του. 

Υπάρχουν δύο σκηνές στο έργο που θα καταλάβετε αμέσως ότι γνωρίζει τι κάνει και γιατί το κάνει. Η μετάνοιά του φυσικά δεν κρατάει για πολύ αλλά αυτά τα λίγα λεπτά είναι σημαντικά για να τον ψυχολογήσει κανείς. 

Μέσα από την φρενίτιδα του θανάτου δεν έρχεται η ευτυχία, έρχεται όμως η λύτρωση και για τους δύο πρωταγωνιστές. Ένα ανελέητο παιχνίδι ανάμεσα στην παράνοια και την λογική όπου το θύμα γίνεται θύτης και αντίστροφα. Οι χαρακτήρες δρουν σύμφωνα με τα δικά τους πιστεύω. Κάθε πλευρά παλέυει να σωθεί και να υπερνικήσει το σκοτάδι. Ποιός είναι όμως ικανός να κερδίσει αυτή την μάχη χωρίς να πληρώσει το τίμημα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι είτε μιλάμε για έναν αθώο χαρακτήρα είτε για έναν ένοχο το αποτέλεσμα είναι μόνο ένα: 

Όταν ξεκινάς ένα ταξίδι δεν ξέρεις ποτέ που θα καταλήξει. Η διαδρομή όμως έχει να σε διδάξει πολλά και είναι ικανή με χίλιους δύο τρόπους να σε αλλάξει μια για πάντα.





ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

V For Vendetta: Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

| Ετικέτες , , , , | Posted On at 1:26 μ.μ.



 Remember, Remember the Fifth of November...

Αυτή η φράση ακούγεται συνέχεια στο μυαλό μου και φαντάζει τόσο ιδανική και τόσο εξιδανικευμένη συνάμα. Αξίζει να θυμηθείς πράγματι το τι είναι δίκαιο και το τι άδικο σε έναν κόσμο που το ψέμα έχει πλέον εξισορροπηθεί με την έννοια της αλήθειας. Δεν θα μιλήσω όμως για την συνομωσία της Πυρίτιδας αλλά για τα βασικά μηνύματα που θέλει να μας περάσει αυτή η ταινία και -πιστέψτε με-δεν είναι η νομιμοποίηση της βίας, όπως πολλοί τόσο ανώριμα έσπευσαν να γράψουν.
Ο ήρωας μας ονόματι V , μπορεί να προέρχεται από τον φανταστικό κόσμο ενός σεναριογράφου, μοιάζει όμως τόσο γνώριμος στις δικές μας ονειροπολήσεις. Εμφανίζεται στα γραφικά σοκάκια του Λονδίνου θέλοντας να πάρει εκδίκηση για την δική του τραγική ιστορία που άλλοι ήταν υπεύθυνοι.
Βασανισμένος στα σκοτεινά υπόγεια και παραμορφωμένος, αποφασίζει να βγει στον κόσμο φορώντας μια μάσκα. Το πρόσωπο του δεν υφίσταται πια εξαιτίας των βάναυσων πράξεων μιας δικτατορικής εξουσίας, που ο μόνος τρόπος επιβολής της, ήταν η άσκηση βίας έναντι των αθώων πολιτών. 
Κι όμως ποτέ μια εξουσία δεν μένει για πάντα, ειδικά όταν δεν σέβεται τους κανόνες της δικαιοσύνης και ακόμα περισσότερο όταν αυτοσαρκάζεται. Ο ήρωας αυτός, κάτω από την μάσκα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ανθρώπινο όν. Διαβασμένος και αρκετά έξυπνος για να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλια του καθεστώτος.
Μέσα από αυτόν βλέπουμε τον εαυτό μας... Πόσες φορές δεν αγανακτήσαμε με τις αποφάσεις που έπαιρνε η κυβέρνηση για εμάς;... Σκεφτείτε το... Όμως η βία δεν είναι πάντα η λύση και δεν επιδιώκει να μας διδάξει αυτό ο ήρωάς μας.
Κάτω από τα μαύρα ρούχα υπάρχει μία πιο λαμπερή καρδιά που πάνω από όλα επιδιώκει την ειρήνη και την ενοποίηση του κόσμου διότι ως γνωστόν, όταν ο κόσμος λειτουργεί οργανωμένα, όλα μπορεί να τα πετύχει, ακόμα και να ρίξει καθεστώτα που δεν αρμόζουν στην ιδιοσυγκρασία του.

Οι σκηνές βίας δεν είναι τίποτα άλλο από συμβολικές εικόνες που ωθούν τον θεατή να κοιτάξει μέσα στην ψυχή του υποβάλλοντάς την σε αυστηρή ανακριτική διαδικασία, κάνοντάς τον να σκεφτεί ότι ένας πολίτης είναι γεννημένος για να ζει ελεύθερος, για να αγαπάει, να ελπίζει, να παλεύει για τα ιδανικά του. Κάθε φορά που ένας κακός χαρακτήρας δολοφονείται από τον πρωταγωνιστή δίνεται ένα κόκκινο τριαντάφυλλο... Τι συμβολίζει ένα λουλούδι άραγε; Ίσως την ευαισθησία, την επανάσταση, την ευθραυστικότητα, την αδυναμία, ακόμα και την συγχώρεση. 
Η διαδικασία του φόνου λοιπόν αφυπνίζει όλους εμάς, όχι για να σκοτώσουμε, αλλά για να σκεφτούμε, να αποβάλλουμε τους φόβους μας και να εξιλεωθούμε μέσω της λύτρωσης που παρέχεται από την θλιβερή κατάληξη των ανθρώπων που έβλαψαν τον V. 
Όλοι μας έχουμε μέσα στο μυαλό μας κάποια άσχημα βιώματα, όλοι μας λίγο πολύ διαφωνήσαμε με τα μέτρα που παίρνουν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις. Καθίσαμε όμως άραγε να σκεφτούμε τι θα μπορούσαμε ΕΜΕΙΣ να κάνουμε για να αλλάξει όλο αυτό;
Πόσο ελεύθεροι είμαστε τελικά; Πόσο γενναίοι θα φανούμε αν βρεθούμε σε μια δύσκολη κατάσταση; Πόσο διατεθειμένοι είμαστε να ακολουθήσουμε το πλήθος και να μοιραστούμε τις ιδέες μας; Η βία αλλά και η παθητική αποδοχή όλων εκείνων των πραγμάτων που μας ενοχλούν δεν είναι λύση. 
Ο V δεν έχει σκοπό να σκοτώσει, θέλει μεν να εκδικηθεί αλλά όχι να σκοτώσει με την έννοια που κάποιοι το αντιλήφθηκαν. Θέλει απλώς να αφανίσει τις κακόγουστες ιδέες και να κάνει τις δίκαιες ιδέες να λάμψουν και να διαδοθούν απλόχερα στο κοινό.
Όμως ένας τρομοκράτης των απολυταρχικών ιδεών δεν μπορεί να μείνει μόνος. Ο έρωτας του με την Ιβι μας κάνει να τον συμπαθούμε ακόμα περισσότερο. Το ιδανικό της αγάπης ξεδιπλώνεται στα μάτια μας σταδιακά και με σταθερούς ρυθμούς.
Η προστασία του ατόμου που αγαπάς, η αγκαλιά, ένα φιλί, ακόμα κι ένας τελευταίος χορός πριν η αυλαία πέσει, είναι αρκετά για να μας δείξουν ότι ο μυστηριώδης μασκοφόρος δεν έχει τίποτα διαφορετικό από εμάς. Έχει αδυναμίες και είναι τρωτός. Παραδόξως όμως, αυτές οι αδυναμίες δεν είναι ικανές να σταματήσουν την υλοποίηση του σχεδίου του.
Η Ιβι απ' την άλλη, ακόμα δεν έχει περάσει την διαδικασία της λύτρωσης.. Αρκούσαν μόνο λίγες ώρες ή ίσως και μέρες , μέσα σε ένα σκοτεινό κελί για να καταλάβει την αξία της ανθρώπινης φύσεως, για να πάρει θάρρος και να αφήσει πίσω το μίσος για το θλιβερό παρελθόν της που στιγματίστηκε από την απώλεια των γονιών της.
Εκείνος κατάφερε να της διδάξει ένα από τα πιο μεγάλα μαθήματα: Όταν η βροχή έπεφτε πάνω στο κορμί της, η Ιβι κατάλαβε ότι είχε λάβει το μήνυμα της απελευθέρωσης και της αποδέσμευσης από κάθε τι που πληγώνει και πονάει. Έμοιαζε σαν να είδε μέσα στην βροχή την θεϊκή δύναμη που όλοι μας αναζητάμε για να ελπίσουμε, για να χαμογελάσουμε, για να ξεχάσουμε και για να αγαπήσουμε.

Ένα κτίριο είναι μια ιδέα κι όταν πέσει όλες οι ιδέες καταρρίπτονται. Αυτό συνδέθηκε άμεσα με τους δίδυμους Πύργους και υπήρχε μία μεγάλη καχυποψία γύρω από το τι είδους μηνύματα προσπαθεί ακριβώς να περάσει η ταινία στον κόσμο. Μα γιατί όλα θέλουμε να τα βάζουμε μέσα σε καλούπια; Γιατί δεν μπορεί να δει κάποιος πέρα από αυτό που πραγματικά φαίνεται στην μεγάλη οθόνη; 

Ολόκληρο το έργο στηρίζεται σε μια ιδέα και σε συμβολικές εικόνες. Ένας άνθρωπος δεν θα καταλάβει το κακό αν δεν του το παρουσιάσεις όπως ακριβώς είναι, δεν θα φοβηθεί αν δεν του πεις για την διαφθορά, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων , για τον ίδιο τον θάνατο...
Η βία  ως όρος όπως φαίνεται στο V for Vendetta, είναι ουσιαστικά η ατομική «βία» που πρέπει να υποστεί η ψυχή και το μυαλό μας για να βρίσκονται πάντοτε σε εγρήγορση και να μην μένουν αδρανή.. Η κατάρρευση των κτιρίων είναι η κατάρρευση των στερεότυπων ιδεών που είχαμε έως τώρα και η μουσική μαζί με τα πυροτεχνήματα, που έπονται όλων αυτών, είναι η τελική μας εξιλέωση.
Ακόμα και η μάσκα που φοράει ο V μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμο σκηνοθετικό εγχείρημα, έτσι ώστε ο κάθε ένας από εμάς να έχει την δυνατότητα να ταυτιστεί με το τραγικό και συνάμα γενναίο αυτό πρόσωπο και να καταφέρει να βιώσει εντονότερα τα συναισθήματα και τις προσδοκίες του.
Ο θάνατος του στο τέλος θα τον εξιδανικεύσει ακόμα περισσότερο μέσα μας. Διότι όταν ένας σπουδαίος άνθρωπος πεθαίνει ξέρουμε όλοι ότι γίνεται αυτόματα αθάνατος, λόγω του μεγάλου έργου και των απόψεων του, που θα μεταφέρονται αιώνια από γενιά σε γενιά.
Ο V μπορεί να ήταν απλά ένα δημιούργημα της κινηματογραφικής φαντασίας , θα μπορούσε όμως να ζει και ανάμεσα μας , να έχει σάρκα και οστά όπως εσύ κι εγώ... Όπως όλοι μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι καταφέρνει να μας μεταφέρει, με ιδανικές και συνάμα σοκαριστικές εικόνες, αυτό που ο καθένας από εμάς κρύβει μέσα στην ψυχή του... Την ιδιότητα του «ελεύθερου» ανθρώπου.

Ίσως όταν αποφασίσετε να δείτε την ταινία να μην σας αρέσει ή να μην την καταλάβετε, σίγουρα όμως θα σας κάνει να σκεφτείτε.....Μόνο και μόνο για αυτό αξίζει το κόπο να αφιερώσετε λίγες στιγμές από τον χρόνο σας....

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)